ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ

(ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ)
Ένα πρωινό που ερχόμουν απ’τη δουλειά ξαφνικά θυμήθηκα ότι δεν είχα ψωμί στο σπίτι και έπρεπε να περάσω απ’το σουπερμάρκετ για να πάρω ψωμί αλλά ίσως και κάποια ψώνια που χρειαζόμουν για το σπίτι. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα για εκεί, δεν άργησα πολύ γιατί η αγορά δεν είναι και πολύ μακρυά. Σε λίγα λεπτά ήμουν μέσα στο μαγαζί πήρα το κλασικό καλαθάκι και έψαχνα στην τσέπη μου την λίστα που έπρεπε να ψωνίσω. Προχωρώντας προς τους διαδρόμους ο κόσμος που ήταν μέσα ήταν πολύ λίγος και γι’αυτό δεν άργησα να τελειώσω. Μόλις όμως έφτασα κοντά στα ψυγεία είδα μια κοπέλα που μόλις είχε σκύψει να σηκώσει κάτι ψιλά που της είχαν πέσει απ’το πορτοφόλι, προφανώς όμως έτσι όπως είχε σκύψει σε γωνία τέτοια παρατήρησα ότι δεν φορούσε εσώρουχο και το τριχωτό της σημείο φαινόταν πολύ προκλητικά. Εγώ όπως ήταν φυσικό για λίγα δεύτερα πάγωσα κοιτώντας το όμορφο αυτό θέαμα και σαν να μην έφτανε αυτό μόλις αυτή αντιλήφθηκε ότι την κοιτούσα δεν έκανε κάποια κίνηση να με αποφύγει αλλά κοιτώντας προς έμενα μου χαμογέλασε μ’ένα λάγνο βλέμμα σαν να μου έλεγε «Σ’άρεσε αυτό που είδες;»

Φυσικά έμενα μου άρεσε πολύ όμως είχα κάποιους ενδοιασμούς μήπως ήταν κάποια που ψώνιζε πελάτες μ’αυτόν τον τρόπο και αυτό δεν θα μου άρεσε καθόλου. Mόλις πήρα θάρρος την ρώτησα πως την λένε, ήταν μια μετρίου αναστήματος κοπέλα με γυμνασμένο σώμα και υπέροχες καμπύλες και με βαμμένα κόκκινα μαλλιά «Εμμανουέλα με λένε. Εσένα;» με ρώτησε χαμογελώντας και πάλι «Εεεε!!! Γιώργο με λένε» εκείνη την στιγμή σκέφτηκα να μην της αποκαλύψω το αληθινό μου όνομα… μη γνωρίζοντας την ακόμα καλά. «Είμαι φοιτήτρια και σπουδάζω στο οικονομικό πανεπιστήμιο και μένω λίγο πιο κάτω, αν θέλεις έλα να σε κεράσω ένα ποτό να γνωριστούμε.» Έτσι λοιπόν αν και ήμουν κουρασμένος σκέφτηκα πως θα ήταν ευκαιρία για μένα να τη γνωρίσω.

Φύγαμε μαζί λοιπόν και σε λίγα λεπτά φτάσαμε σπίτι της. Έμενε σ’ένα μικρό ρετιρέ με έντονη την γυναικεία μυρωδιά στο δωμάτιο, μόλις μπήκαμε μέσα άφησα τα ψώνια στη κουζίνα της και κάθισα στον καναπέ «Τι θα πιεις;» με ρώτησε όμως εγώ σ’όλη την διαδρομή σκεφτόμουν την εικόνα που μου έδειξε στο σουπερμάρκετ και κόντευα να εκραγώ. Tην κοίταξα με πάθος στα μάτια και αμέσως ήρθε κοντά μου, σήκωσε την κοντή φούστα δείχνοντας το και πάλι «Πάρ’το όπως θέλεις!» μου είπε και εγώ αμέσως την πήρα αγκαλιά. Άρχισα να την φιλάω στο στόμα, στα βυζιά, παντού… σιγά σιγά κατέβηκα στο επίμαχο σημείο ήταν τόσο ωραίο και είχε υπέροχη γεύση. Αυτή έβγαζε κάποιες κραυγές διακοπτόμενες απ’τα ρίγη, μόλις σταμάτησα την γύρισα προς το τραπέζι και την πήρα από πίσω. Μόλις μπήκα μέσα της έβγαλε μια κραυγή φωνάζοντας με «Πιο βαθιά σκίσε μου το μουνάκι!» δεν άργησα να τελειώσω μέσα της… Από τότε και μετά συναντηθήκαμε πολλές φορές.

Σήμερα είναι στο εξωτερικό και δεν έχουμε πια επαφή ήταν όμως για μένα μια «ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ» που θα ήθελαν πιστεύω πολλοί να βιώσουν.