Η ΑΝΝΑ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΣΤΗN ΖΩΗ
(Η ΑΝΝΑ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΤΟΛΜΗΣΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ)
Ο καθένας απ’εμάς έχει περάσει από ποικίλες δυσκολίες αλλά κάποιοι, λυγίζουν όπως είναι φυσικό και άλλοι ξεχωρίζουν και πηγαίνουν μπροστά… Κάπως έτσι ξεκινάει και η ιστορία μιας κοπέλας που πάντα πίστευε ότι το πεπρωμένο μας το καθορίζουμε εμείς με τις επιλογές που κάνουμε στην ζωή………………………………………………………
Η Άννα ήταν μια νεαρή επαρχιωτοπούλα που από μικρή είχε το χάρισμα της υπομονής, μια αρετή που για πολλούς από εμάς όλους είναι γνωστή λέξη μα άγνωστη ως πράξη στην ζωή μας. Ζούσε με τους γονείς της ώσπου κάποτε όπως είναι φυσικό μεγάλωσε και αποφάσισε να ανοίξει τα φτερά της και να σπουδάσει. Πέρασε στο κολέγιο νοσηλεύτρια και ένα πρωινό αποχαιρέτησε τους γονείς και έφυγε για την πόλη οπού θα σπούδαζε. Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν δύσκολες για εκείνη, έπρεπε να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή και να κάνει τα πάντα σχεδόν μόνη ακόμα και δουλειά έπρεπε να βρει γιατί τα οικονομικά δεν της επέτρεπαν να τα βγάλει πέρα. Έτσι έψαχνε δουλειά και στο τέλος βρήκε σ’ένα μαγαζί ως πωλήτρια. Οι μέρες κυλούσαν έκανε φιλίες και κάποια στιγμή, χτύπησε το τηλέφωνο και έμαθε ότι οι γονείς της σκοτώθηκαν σε τροχαίο… Εκείνη την στιγμή, χάθηκε η γη που πατούσε, για μέρες ολόκληρες θρηνούσε η Άννα για το κακό που την βρήκε παρόλα αυτά ένα βράδυ στον ύπνο της ένιωσε την μητέρα της να της λέει ότι λυπάται που την άφησε αλλά από εκεί που βρίσκετε πάντα θα την σκέφτεται και θα την προστατεύει. Αυτό το όνειρο έκανε την Άννα πιο δυνατή και κατάλαβε ότι κάπου εκεί ψηλά η μητέρα της την προστάτευε…κι ότι δεν ήταν μόνη όπως νόμιζε.
Ένα πρωί λοιπόν καθώς πήγαινε στην σχολή της κάποια συμμορία την περίμενε σ’ένα στενό, μόλις την απείλησαν να τους δώσει χρήματα η κοπέλα τρόμαξε πολύ όμως τους έδωσε λίγα χρήματα που είχε μαζί της. Αυτοί δεν ικανοποιήθηκαν και ζητούσαν περισσότερα, το κορίτσι επέμενε ότι δεν έχει άλλα όμως αυτοί συνέχιζαν να την απειλούν ώσπου έξαφνα εμφανίστηκε ένας νεαρός αστυνομικός που δεν είχε υπηρεσία αλλά έτυχε να περνάει από εκεί και οι ληστές τράπηκαν σε φυγή… Ο αστυνομικός συστήθηκε στην κοπέλα τη ρώτησε αν είναι καλά και της είπε ότι πρώτη φορά περνούσε απ’εκείνο το σημείο και ότι πάντα περνούσε απ’άλλο μέρος για να πάει σπίτι του αλλά εκείνη τη στιγμή κάτι τον ώθησε να περάσει απ’εκει… Η Άννα κατάλαβε τότε τα λόγια της μητέρας της και ένα δάκρυ κύλησε απ’τα μάτια της.
Ο καιρός πέρασε και το κορίτσι μεγάλωσε έγινε γυναίκα πήρε το πτυχίο της και έμεινε στην πόλη οπού σπούδασε. Βρήκε δουλεία σ’ένα νοσοκομείο μόνο που τώρα πια είχε καλύτερη δουλειά περισσότερα χρήματα και μπορούσε τώρα να είναι πιο άνετη η ζωή της. Μα στη ζωή πάντα κάτι μας λείπει έτσι και η Άννα ένιωθε μόνη και ανολοκλήρωτη…ένιωθε πως κάτι της λείπει και όπως είναι φυσικό της έλειπε ο έρως στη ζωή… Αυτός που μας δίνει ευτυχία και μας ολοκληρώνει συναισθηματικά…!! Τότε αποφάσισε να κάνει ένα βήμα μπροστά να είναι πιο δεκτική και να γνωρίσει τον έρωτα της ζωής της όπως κάθε γυναίκα. Δεν άργησε να έρθει το επόμενο Σάββατο, γινόταν ένα πάρτυ στο σπιτι ενος συνάδελφου της και την κάλεσε να έρθει και η Άννα δέχτηκε. Έτσι λοιπόν έφτασε η ώρα της αλήθειας δεν μπορούσε πια άλλο ν’αναβάλλει την ίδια την ζωή. Μπήκε μέσα, υπήρχαν πολλοί γνωστοί της απ’το νοσοκομείο φίλοι και μη όμως προς έκπληξη της συνάντησε στο παρτυ τον αστυνομικό που την είχε σώσει τότε απ’τους κλέφτες, την πλησίασε και της συστήθηκε «Αntony με λενε. Με θυμάσαι Άννα;»
Όμως η μνήμη της ήταν κάπως θολή αλλά στο τέλος τον θυμήθηκε και ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης βγήκε απ’το πρόσωπο της… «Τι θα πιεις» της είπε… «Ααα!! Ένα χυμό με λίγη βότκα» απάντησε…η Άννα. Ένιωσε αμέσως οικία μαζί του, είπαν τόσα πολλά εκείνο το βράδυ… Όμως η Άννα ήθελε πάρα πολύ να κάνει έρωτα εκείνη την νύχτα έτσι λοιπόν την συνόδεψε σπίτι και όταν πήγε να φύγει του κράτησε το χέρι μ’ενα αινιγματικό ύφος που έλεγε σε θέλω απόψε… Ανέβηκαν πάνω στο διαμέρισμα της με το που μπήκαν άρχισαν να φιλιούνται με πάθος, της σήκωσε βίαια τη φούστα έσκισε το κιλοτάκι και την χάιδεψε το ευαίσθητο σημείο. Άρχισε να βογκάει με κοφτές ανάσες…ώσπου την γύρισε στον τοίχο και της τον έβαλε με πάθος. Εκείνη την στιγμή η Άννα ένιωθε την απόλυτη ηδονή καθώς μπαινόβγαινε μέσα της. Δεν άργησε να χύσει μέσα της και να βγάλει μια κραυγή ευχαρίστησης…μετά έπεσαν και οι δυο στο κρεβάτι ερωτοτροπώντας ως αργά. Αυτή την νύχτα δεν θα τη ξεχνούσαν ποτέ και οι δυο ιδίως η Άννα που ένιωθε πια ότι είχε βρει τον έρωτα της ζωής.
