ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ

‎(ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΙ)
Ήταν ένα πρωινό που κάποιος άγνωστος νέος προσπάθησε ν’αυτοκτονήσει. Γιατί το ΓΙΑΤΙ; Κάνεις δεν γνωρίζει ακριβώς άλλωστε ο πολύς κόσμος αδιαφορεί και αν στο τέλος “ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ” δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ακόμα αριθμός στη μακάβρια λίστα των αυτοκτονιών. Ίσως το νούμερο αν είναι μεγάλο να συγκινήσει κάποιους αλλά στην βίαιη καθημερινότητα που ζούμε όλοι οι περισσότεροι μένουν αδιάφοροι και το θέμα για πολλούς ακόμα παραμένει ταμπού. Δεν θέλουν ούτε καν να σκεφτούν ότι μπορεί κάποτε και οι ίδιοι να βρεθούν στην χειρότερη κατάσταση να αυτοκτονήσουν…

Η ιστορία αυτή ξεκινάει όταν ένας νεαρός ένα πρωινό αποφάσισε να πάει στην γέφυρα του Μανχάταν για να αυτοκτονήσει. Τα διάφορα προβλήματα στην ζωή το γεγονός ότι έμεινε μόνος δεν είχε δουλειά τον είχαν καταβάλλει. Είχε επισκεφθεί κατά καιρούς ιατρό αλλά τα φάρμακα το μόνο που κάνουν είναι να καταβάλουν τις αισθήσεις και να είσαι συνεχώς σε κατάσταση καταστολής χωρίς αντίδραση. Ένα φυτό που δεν νιώθει και πολλά απ’ότι συμβαίνει γύρω του. Έτσι ο νέος πήρε την απόφαση να καταφέρει να ξεφύγει απ’όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βίωνε ήθελε να νιώσει ξανά ελεύθερος μακριά απ’όλα όσα τον έθλιβαν καθημερινά και τον βασάνιζαν… Πήρε λοιπόν το δρόμο που θα τον οδηγούσε στη γέφυρα και ξεκίνησε να περπατάει για να φτάσει εκεί.. Στο δρόμο καθώς πήγαινε πολλοί τον συνάντησαν γνωστοί και τον χαιρέτησαν, κανείς όμως δεν μπήκε στον κόπο να τον ρωτήσει αν είναι καλά και που πάει…κάτι που ίσως να τον έκανε να λυγίσει και να του αλλάξει γνώμη, συνέχισε λοιπόν και σε κάποια στιγμή, έφτασε.

Ο ήλιος είχε βγει ψηλά και ζέσταινε με τις αχτίνες του σε σημείο που να μην αντέχετε για πολύ ώρα…επίσης πολλοί άνθρωποι έκαναν περίπατο η έβγαζαν αναμνηστικές φωτογραφίες σε διάφορα σημεία… Έτσι σκέφτηκε ο νεαρός να περιμένει προτού κάνει το απονενοημένο διάβημα του, δεν ήθελε να τον βλέπουν όλοι ούτε να προκαλέσει κανέναν, ήθελε απλά να ξεφύγει από μια άδικη και βασανιστική καθημερινότητα που ζούσε και τον έθλιβε αφάνταστα σε σημείο που να μην μπορεί πια άλλο να συνεχίσει να ελπίζει. Κάποια στιγμή εκεί που στεκόταν μια κυρία τον είδε που περίμενε και του ζήτησε να την βγάλει με την κόρη της μια φωτογραφία. Ο νέος σκέφτηκε αν και δεν είχε καθόλου διάθεση να κάνει μια τελευταία καλή πράξη. Έτσι και έγινε τις έβγαλε τις φωτογραφίες και περίμενε να φύγουν μόνο που αυτές δεν ήταν αυτό που έβλεπε αλλά άγγελοι του θεού που ήταν δίπλα του εκεί χωρίς να το ξέρει. Μια γριά με την κόρη της, έτσι τουλάχιστον έδειχναν «Ευχαριστούμε πολύ νεαρέ» του είπαν «Μένουμε εδώ πιο κάτω έλα μαζί μας να σε κεράσουμε μια δροσερή λεμονάδα και μια πίτα να φας…και μετά κάνεις ότι έχεις να κάνεις.» «Αααα!!…όχι έχω δουλειά πρέπει να φύγω» είπε ο νεαρός, ώσπου η γριά που φυσικά ήταν προστάτης άγγελος του είπε το όνομα του David. «Γιατί θέλεις να πετάξεις στα μούτρα του θεού το δώρο της ζωής;» τον ρώτησε. Ο David έμεινε παγωμένος και ταράχτηκε στο άκουσμα του ονόματος του, δεν κατάλαβε πως ήξεραν οι δυο γυναίκες το όνομα του…έτσι τις ρώτησε ποιες ήταν και πως γνώριζαν όλα αυτά; O άγγελος του είπε πως θα του πει αν υποσχεθεί πως δεν θα κάνει πράξη αυτό που σκέφτεται…αφού το υποσχέθηκε του είπε πως είναι άγγελοι του θεού και πως ο θεός δεν τον ξέχασε και τους έστειλε να τον προστατέψουν…

Ο νεαρός ξέσπασε αμέσως σε δάκρυα που έτρεχαν ακατάπαυστα απ’τα μάτια του «…Δεν θέλω να πεθάνω!» φώναξε «Αλλά κουράστηκα να αγωνίζομαι και να βρίσκω παντού κλειστές πόρτες.» Μόλις συνήλθε ο άγγελος τον αγκάλιασε και του είπε: «…Μη φοβάσαι να ξέρεις πως ο θεός είναι πάντα δίπλα σου ακόμα και όταν νομίζεις ότι είσαι παντελώς μόνος κι αβοήθητος, ο θεός είναι εκεί κοντά σου μόνο που περιμένει να τον επικαλεστείς απ’την καρδιά σου και τότε παρεμβαίνει για να βοηθήσει…» Πήγαινε του είπαν σε μια διεύθυνση και εκεί θα σε βοηθήσουν «…και να θυμάσαι είμαστε κοντά σου απ’την ώρα που γεννήθηκες…» Με δάκρυα στα μάτια ο νεαρός τις ευχαρίστησε για όλα και με το που γύρισε το κεφάλι του αυτές εξαφανίστηκαν… Είχε πάρει το μάθημα του, και τώρα ένιωθε πως κάποιος ήταν συνεχώς δίπλα του και αυτό του έδινε κουράγιο και δύναμη να συνεχίσει να αγωνίζεται στην ζωή ξέροντας ότι δεν ήταν πια μόνος… ‎27/‎Μαρ/‎2015