ENAΣ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

(ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΒΡΑΔΙΑ – ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ)
Ξεκίνησαν λοιπόν μαζί χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι και οι δυο ένιωθαν τόσο όμορφα που επιτέλους είχαν ο ένας τον άλλον και μάλιστα ένιωθαν μέσα τους μια απρόσμενη ευτυχία. Η Βίβιαν είχε γείρει γλυκά στον ώμο του Τζον και του είπε «Νιώθω τόσο ευτυχισμένη αγάπη μου σαν να ζω ένα παραμύθι… αλλά εσύ είσαι εδώ κοντά μου, σε αγγίζω, σε νιώθω κοντά μου κι αυτό με κάνει να αισθάνομαι όμορφα μετά απ’όσα έχω περάσει κι είναι τόσα πολλά, όμως όσο κι αν υπέφερα είχα μέσα μου μια κρυφή αίσθηση ότι κάποτε θα ξαναρχίσω να ζω και πάλι…» «Μα αγάπη μου μη σκέφτεσαι το παρελθόν απ’εδώ κι στο εξής θα είμαι κοντά σου για πάντα…» Αυτά είπε ο Τζον και η Βίβιαν του χαμογέλασε δίνοντας του ένα φιλί στα χείλη κάνοντας τον Τζον να χάσει για λίγο τον έλεγχο του τιμονιού στο αμάξι και της είπε μ’ένα χαμόγελο «Αγαπημένη μου Βίβιαν κάτσε να φτάσουμε στο εστιατόριο και εκεί θα κάνουμε πολλά απ’ότι θες…»

Έτσι λοιπόν έφτασαν τους υποδέχτηκε στην είσοδο ο Μετρ οδηγώντας τους στο τραπέζι. Όλα ήταν πολύ όμορφα η ατμοσφαίρα, τα κρύσταλλα, η διακόσμηση, ο κόσμος των πλουσίων που ήταν εκεί, όλα αυτά έδιναν έναν αέρα φανταστικό και αριστοκρατικό, κάνοντας το ζευγάρι να νιώθει όμορφα και άνετα. Εκείνο το βράδυ η Βίβιαν ήταν πολύ ευτυχισμένη, είπαν πολλά για την ζωή τους εξομολογούμενοι μεταξύ τους… ανοίγοντας την καρδιά τους και μαθαίνοντας κάποια πράγματα ο ένας για τον άλλον. Ήταν μια βραδιά που η Βίβιαν θα την θυμόταν στην υπόλοιπη ζωή της. Αφού φάγανε κι ήπιαν αρκετή σαμπάνια ξεκίνησαν για το σπίτι της Βίβιαν μόνο που αυτή τη φορά θα ενώνονταν μαζί αυτό που επιθυμούσε κι ο Τζον πολύ.

Έφτασαν μπήκαν στο σπίτι κι έδωσαν ένα καυτό φιλί, μόλις έκανε να φύγει ο Τζον η Βίβιαν του έπιασε το χέρι και το έβαλε στο στήθος της κοιτώντας τον με ερωτική διάθεση «Είσαι σίγουρη αγάπη μου ότι το θες αυτό;» της απάντησε… Αλλά δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση του κι η Βίβιαν έριξε κάτω το φόρεμα κι αποκάλυψε το όμορφο κορμί της, τα καλλίγραμμα πόδια αλλά και το πλούσιο στήθος. Αμέσως την άρπαξε ο Τζον και άρχισε να την φυλάει παντού φτάνοντας στο στήθος και γλείφοντας τις ροζ ρώγες της κάνοντας την να ανασαίνει βαριά απ’την ηδονή. Αφού φιλιόνταν κι οι δυο τρελά έφτασε στο αιδοίο της που ήταν καυτό και υγρό γλείφοντας το και κάνοντας την να βογκά απ’την καύλα… Ενώ είχαν καυλώσει κι οι δυο του είπε η Βίβιαν με την καυτή της απ’την ηδονή ανάσα «Μπες μέσα μου σε θέλω τρελά!» κι έπεσε στο κρεβάτι με τα πόδια ορθάνοιχτα περιμένοντας ανυπόμονα το μόριο του. Ήταν πια τόσο σκληρό που μόλις μπήκε μέσα της έβγαλε ένα ουρλιαχτό απ’τον πόνο, αφού μπαινόβγαινε μέσα της έφτασε σε κορύφωση χύνοντας μέσα στο καυτό της αιδοίο. Αυτή ήταν η πιο όμορφη νύχτα για τη Βίβιαν που απ’εδώ κι πέρα θα ζούσε άπειρες τέτοιες στιγμές… ΤΕΛΟΣ