TO KOΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ

(TO KOΡΙΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ)
Πριν πολλά χρόνια σ’ένα χωριό στην Αγγλία υπήρχε ένα κορίτσι που η μητέρα του πέθανε πάνω στην γέννα και το μικρό παιδί έμεινε ορφανό απ’την μητέρα του. Ο πατέρας όπως και οι περισσότεροι έλειπε πάντα σχεδόν απ’το σπίτι για διάφορες δουλειές και η μικρή Έλενα έτσι έλεγαν το κορίτσι ζούσε μόνο με την γιαγιά του που κι’αυτή μετά από λίγο καιρό πέθανε. Η μικρή Έλενα ήταν τότε δέκα ετών και πολύ μικρή ν’ανταπεξέλθει στην ζωή από μόνη της παρόλα αυτά βρέθηκε μια οικογένεια που προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει την μικρή έναντι μιας μικρής βοήθειας απ’τον πατέρα της έτσι η μικρή μετακόμισε στην νέα της οικογένεια. Ο καιρός περνούσε και η μικρή Έλενα μεγάλωνε όμως χωρίς την αγάπη και την θαλπωρή ενός σπιτιού όπου θα την αγαπούσαν αληθινά. Η νέα της μάνα την κακομεταχειριζόταν και την βασάνιζε, το μόνο που την ένοιαζε ήταν τα χρήματα και αυτά πενιχρά, όσο κι αν προσπαθούσε ο πατέρας της να βγάλει κάποια χρήματα να φύγουν μαζί τόσο πιο πολύ έλειπε από κοντά της και η θλίψη της μικρής Έλενας ήταν πολύ μεγάλη. Πολλές φορές τα βράδια που έκανε κρύο καθόταν σ’ένα παραθύρι και κοιτούσε έξω το χιόνι και προσευχόταν στην μητέρα της να γυρίσει κοντά της.

Όλος αυτός ο πόνος και η θλίψη όπως ήταν φυσικό δεν έμεινε απαρατήρητος απ’το Θεό, έτσι λοιπόν έστειλε τον φύλακα άγγελο της μικρής να την προσέχει και να την βοηθά σε κάθε της πράξη… Έτσι λοιπόν εκείνο το βράδυ παραμονή Χριστουγέννων, όταν εκεί που καθόταν και λυπόταν για την μοναξιά της ένοιωσε δίπλα της μια αύρα που την έκανε να νιώσει περίεργα και να φοβηθεί και λίγο «Ποιος είσαι;» Ρώτησε η μικρή Έλενα «Ποιος είσαι;» ρώτησε για δεύτερη φορά και προς έκπληξη της ο άγγελος της απάντησε με μια γλυκιά και όμορφη βαθιά φωνή… «Μη φοβάσαι είμαι ο φύλακας άγγελος σου, είμαι εδώ ως απάντηση στις προσευχές σου και θα είμαι κοντά σου μέχρι να βρεις ξανά την ευτυχία στην ζωή σου…» Το κορίτσι φοβήθηκε για λίγο αλλά μετά αναθάρρησε και άρχισε να ρωτά διάφορα στον νέο της φίλο που την επισκέφτηκε, «Μα καλά που είσαι γιατί δεν σε βλέπω;» ρώτησε η μικρή Έλενα «Είμαι πνεύμα και ασώματος όπως όλοι εμείς οι άγγελοι του Θεού όμως μπορώ να πάρω μόνο μορφή» κι εμφανίστηκε στη μικρή και αίφνης αμέσως όλο το δωμάτιο φωτίστηκε μ’ένα όμορφο και ζεστό φως που έκανε την Έλενα να κοιτάζει εκστατικά και θαμπωμένη την μεγαλοπρέπεια του αγγέλου.

Εκείνος της είπε «Θα με βλέπεις μόνο εσύ αλλά δεν θα το πεις σε κανέναν θα είναι το μυστικό μας και εγώ θα είμαι πάντα κοντά σου, όποτε με καλείς σε βοήθεια και έχεις μεγάλη ανάγκη θα είμαι εδώ για να σε βοηθήσω, το μόνο που σου ζητώ να μην με μαρτυρήσεις σε κανέναν…» είπε μ’ένα γαλήνιο χαμόγελο ο άγγελος και εξαφανίστηκε. Η μικρή σκέφτηκε πως όλα αυτά ήταν ένα όνειρο, μια οπτασία που φαντάστηκε και είπε μέσα της «Ας είναι, όταν θα έχω ανάγκη μεγάλη θα το δοκιμάσω…» και η ώρα εκείνη δεν άργησε να έρθει. Ήταν παραμονή Πρωτοχρονιάς και όλοι στους δρόμους έλεγαν διάφορες ευχές, έτσι και η μικρή Έλενα θυμήθηκε τον άγγελο τι της είχε πει και έκανε μια ευχή μέσα της να έρθει ο πατέρας της και να είναι πάντα μαζί… και σε λίγα δευτερόλεπτα άκουσε μια γνώριμη φωνή «ΕΛΕΝΑ… ΕΛΕΝΑ που είσαι κόρη μου;» Ναι, ήταν ο πατέρας της που είχε έρθει και τη καλούσε κοντά του. Εκείνη έτρεξε στις σκάλες άνοιξε την πόρτα και της κόπηκε η ανάσα απ’την χαρά αμέσως έτρεξε στην αγκαλιά του και έκλαιγε από χαρά. Αυτό ήταν το θαύμα του αγγέλου ο οποίος κοιτούσε αόρατος από μια γωνία την χαρά της μικρής γεμάτος κι εκείνος από χαρά και ικανοποίηση. Η μικρή Έλενα θυμήθηκε την υπόσχεση του αγγέλου κι είπε μέσα της «Σ’ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!» και ο άγγελος εξαφανίστηκε στον ουρανό…